کد مطلب:36175 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
«همراه و همگام با اهل خیر باش تا از آنان بهشمار روی و از اهل شر و فساد دوری كن تا از آنان جدا باشی» در این فراز مقدس و بسیار سازنده، شیوه ی انتخاب همنشین را بیان كرده و دستور می دهند كه انسان با اهل خیر بنشیند و از اشرار و مردمان ناپاك و بد سرشت دوری نماید. و فلسفه ی این موضوع را چنین بیان می كنند كه نشست و برخاست با خوبان، موجب می شود كه انسان از آنان باشد و دور كشی از بدان، موجب آن است كه انسان از آنان جدا باشد. [صفحه 209] آری معاشرت، دارای آثار مثبت و منفی است و بسیاری از اشخاص بر اثر نشست و برخاست با خوبان، صلحا و اخیار، بكلی تغییر حال داده و به راه خدا روی آورده و گاهی منشا آثار بسیار بزرگ و چشمگیری شدند. و از آنسو كسانی بر اثر معاشرت و همنشینی با ناپاكان و افراد ناصالح، از راه خدا منحرف شده و به شرارت و ناپاكی گرائیدند. با بدان كم نشین كه درمانی
(قارن اهل الخیر تكن منهم و باین اهل الشر تبن عنهم)
خوپذیر است نفس انسانی
صفحه 209.